کتاب «روستائیان و مشروطیت ایران» تالیف سهراب یزدانی حاکی از آن است که گزارشهای پراکنده این را نشان میدهد که روستاهای ایران در سالهای پرخروش انقلاب خاموش نبودند. پژوهش حاضر به کندوکاو در جامعه روستایی ایران همزمان با انقلاب مشروطیت میپردازد و میکوشد به چند موضوع بپردازد.
ایران در آستانه انقلاب مشروطه جامعهای کشاورزی بود. نیمی از ایرانیان در مناطق روستایی میزیستند و اقتصاد کشور وابسته به محصولاتی بود که آنها تولید میکردند. در چنین جامعهای جنبش مشروطهخواهی برخاست که پدیدهای شهری بود. مورخان مشروطه نیز بهطور معمول از رویدادهای شهر سخن میگویند. اما گزارشهای پراکنده این را نشان میدهند که روستاهای ایران در سالهای پرخروش انقلاب خاموش نبودند. پژوهش حاضر به کندوکاو در جامعه روستایی ایران همزمان با انقلاب مشروطیت میپردازد و میکوشد به چند موضوع بپردازد: زمینههای نارضایتی روستاییان چگونه فراهم آمده بود؟ آنان چه خواستههایی داشتند؟ درخواستهای خود را از چه راههایی بیان میکردند؟ کدام شیوه مبارزه را به کار میبستند؟ نهادهای دولتی و ملی مساله ارضی را چگونه میدیدند؟ مشروطهخواهان چه راه حلهایی برای این مساله اجتماعی پیشنهاد میکردند؟ و همه اینها چه تأثیری بر روند انقلاب میگذاشتند؟ امید میرود با بررسی این چند موضوع، بتوان دامنه آگاهی از مشروطیت ایران را گسترش داد.
سهراب یزدانی متولد سال 1328 در بندر انزلی است. دکتری جامعهشناسی سیاسی خود را در سال 1361 از دانشگاه کیل انگلستان دریافت کرده است. او استاد بازنشسته گروه تاریخ دانشگاه تربیت معلم است و به پژوهش و تألیف در حوزههای جامعهشناسی و سیاست میپردازد. برخی از عناوین کتابهای او عبارتند از : «مجاهدان مشروطه»، «اجتماعیون عامیون»، «کودتاهای ایران».
نشر ماهی کتاب «روستائیان و مشروطیت ایران» تالیف سهراب یزدانی را در 316 صفحه به چاپ رساند.
نظر شما